جنبه‌های فیزیکی کاراته

پایه و اساس تکنیک در کاراته عبارتند از شکل، قدرت و سرعت. قدرت در اثر نیروی وارده بر چیزی، به وجود می‌آید. نیرو می‌تواند به عنوان محصول یک جرم یا توده (مانند مشت و یا وزن بدن که در پس آن وجود دارد) و شتاب (تغییر سرعت بر حسب زمان )، و یا f = m×a قلمداد شود.

بنابراین چنانکه هنگام وارد کردن ضربه مشت، قدرتی که در بدن وجود دارد را از طریق شانه‌ها و بازوان به مشت انتقال دهیم، نیروی بیشتری وارد کرده‌ایم در مقایسه با صرفاً پرتاب مشت‏ٌ. روش دیگر برای وارد کردن نیروی بیشتر عبارت است از منقبض کردن آنی عضلات بدن در لحظه تماس با نقطه مورد حمله و در پی آن آزاد کردن (ریلکس) بدن. عملی کردن این پروسه آنقدر سریع انجام می‌شود که برای چشم غیرقابل تشخیص است ولی تأثیر آن بسیار چشمگیر است. عمل منقبض کردن آنی عضلات بدن، می‌تواند با عمل تاندِن (مرکز ثقل بدن) تشدید شود و این کمکی است برای تنفس صحیح در هنگام تماس با نقطه مورد حمله. به عبارت دیگر کیای، نهایت قدرت و نیروی شوک دهنده را تأمین می‌کند و این عمل به وسیله ایجاد میزان بالایی از انقباض و در پی آن، آزاد کردن بدن صورت می‌‌گیرد که با هیچ وسیله دیگری انجام‌پذیر نمی‌باشد.

یکی از قوانین نیوتن می‌گوید؛ در ازای هر عملی، یک عکس‌العمل مساوی و هم‌ طراز و در جهت مخالف آن نیرو وجود دارد.‎ْ در این حالت می‌توان گفت که در نتیجه عقب کشیدن دستی که ضربه وارد نمی‌کند، نیروی بیشتری در سرعت بیشتری نسبت به دستی که ضربه را وارد می‌کند، ایجاد می‌شود. ایستادن صحیح، به صورتی که انگار بدن مانند یک گیاه در زمین کاشته شده است، نیز ضروری است. در لحظه تماس با نقطه مورد حمله، پاها با فشار، نیرویی به زمین وارد می‌کنند و آن نیرو از زمین به صورت هم طراز و مساوی و در جهت مخالف بر می‌گردد و به نقطه مورد حمله وارد می‌شود.

مکانیک کاراته بر اساس اصول علمی صوت بنیانگذاری شده‌ و می‌تواند در حمله‌ها به وسیله هر یک از اعضای بدن، اعمال شوند. کاتاها و تکنیک‌ها در جهت توسعه نیرو، و قدرت در اثر تمرینات مکرر و مداوم، طراحی شده‌اند. سرعت را به سختی می‌توان از تأثیرات روانی جدا کرد چرا که ذهن انسان می‌تواند به وسیله موانع روانی مسدود شده و در نتیجه، سرعت کاهش ‌یابد.

زمان لازم برای اجرای یک تکنیک یا یک سری از تکنیک‌ها را می‌توان به حداقل رساند فقط در صورتیکه مغز و بدن را چنان تعلیم و نظم دهیم که به ما اجازه اجرای تکنیک‌ها را بدون اینکه با موانع ذهنی مواجه شوند را بدهد.

اگر اصول و اساس قوی‌ای برای اجرای تکنیک از طریق ایستادن صحیح رعایت و انجام شود، شکل یا فرم می‌تواند مستقیماً به نیرو و قدرت کمک کند. همچنین شکل یا فرم تکنیک می‌تواند مستقیماً به سرعت نیز کمک کند در صورتیکه روش صحیح اجرای تکنیک در کاراته فراهم شود.

برای رسیدن به این هدف، نیاز به تمرین کاتا احساس می‌شود چرا که در کاتا، فرم‌های از قبل طراحی شده آنقدر تمرین می‌شوند تا به جایی که شخص بتواند بدون فکر کردن، آنها را به شکلی کاملاً انعطاف‌پذیر اجرا کند.

جنبه‌های ذهنی کاراته

ایجاد نظم و انضباط در ذهن و تقویت اراده، دو جنبه بسیار مهم در کاراته هستند. در آغاز، کاراته‌کا این نظم را در سطح انجام اعمال فیزیکی به وسیله پیروی کردن از استاد و قدم به قدم به دنبال او رفتن، فرا می‌گیرد. در هفته‌های اول تمرین که تا حدودی گیج‌کننده نیز هست، عضلات خسته شده و درد می‌گیرند و اینجاست کاراته‌کا با اولین امتحان مواجه می‌‌شود! آیا کاراته‌کا باید در این مرحله، کاراته را کنار بگذارد و یا ادامه دهد؟ کنار گذاشتن کاراته، از دست دادن بخشی از خود است. ادامه دادن، عبارت است از آماده بودن برای مواجه شدن با مشکلات بیشتر و غلبه کردن بر آنها به وسیله نظم دادن به آن‌ بخش از ذهن که کنار گذاشتن کاراته را پیشنهاد کرده بود.

در نقطه‌ای جلوتر، کاراته‌کا متوجه می‌شود که از طریق استقامت و مقاومت کردن، توانایی اجرای تکنیک‌ها را پیدا کرده و از نظر فیزیکی در شکل خوبی قرار گرفته است.

بازهم جلوتر، کاراته‌کا متوجه می‌شود که نسبت به گذشته، جدی‌ترشده است و در اثر پیشرفت شرایط فیزیکی‌اش، احساس خوبی پیدا می‌کند. علاوه بر این موقعیت منحصر به فردی در این مرحله به وجود می‌آید که کاراته‌کا متوجه می‌شود که خودش، هم حمله‌کننده و هم دفاع‌کننده است و اینکه تنها حریفش، خودش است.

در تمریناتتان موفق باشید!